3:33:00 μ.μ.
Σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ πλοίων οι ζημιές βαρύνουν το υπαίτιο πλοίο. Σε περίπτωση κοινής υπαιτιότητας κάθε πλοίο ευθύνεται ανάλογα με το βαθμό υπαιτιότητάς του. Μετά τη σύγκρουση όμως, ο πλοίαρχος του ενός πλοίου υποχρεούται να παρέχει αρωγή προς το άλλο πλοίο και τους επιβάτες του, εφόσον δεν θέτει σε κίνδυνο το δικό του.
Διεθνής Σύμβαση για την Επιθαλάσσια Αρωγή
Κάθε πράξη αρωγής ή διάσωσης πλοίου, εφόσον είχε
ωφέλιμο αποτέλεσμα, παρέχει δικαίωμα εύλογης αμοιβής. Αμοιβή οφείλεται και για τα πλοία του ίδιου πλοιοκτήτη. Σε καμία περίπτωση το ποσό της αμοιβής δεν μπορεί να ξεπεράσει την αξία των διασωθέντων πραγμάτων. Το ποσό της αμοιβής, εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, ορίζεται από το δικαστήριο. Στον ορισμό της αμοιβής λαμβάνονται ως βάση:
Α) το αποτέλεσμα
Β) η προσπάθεια, ο ζήλος του βοηθήσαντος πλοίου και ο κίνδυνος που διέτρεξε το βοηθηθέν.
Γ) τα έξοδα, ο χρόνος και οι ζημιές κατά τη διάρκεια της αρωγής.
Δ) η αξία των διασωθέντων πραγμάτων.
Σε τέτοιες περιπτώσεις εφαρμόζεται η διεθνής ρήτρα των Lloyds “no cure, no pay” δηλαδή τίποτα οφείλεται , όχι μόνο αμοιβή αλλά ούτε πληρωμή ζημιών ή δαπανών του αρωγού, εφόσον αποτύχει η προσπάθεια διάσωσης.
Σημειώνεται ότι προβλέπεται ειδική αμοιβή για την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης.
Η σύμβαση διάσωσης που υπογράφεται σε καιρό κινδύνου και υπό την επίδρασή του μπορεί να ακυρωθεί ή να τροποποιηθεί από το δικαστήριο, εάν η συμφωνηθείσα αμοιβή είναι υπερβολική ή δυσανάλογη των υπηρεσιών που παρασχέθηκαν.
Ο νόμος προβλέπει ρητά ότι για τη διάσωση προσώπων δεν οφείλεται καμία αμοιβή, αντίθετα μάλιστα κάθε πλοίαρχος υποχρεούται χωρίς να θέσει σε κίνδυνο το πλοίο του, να παρέχει βοήθεια σε κάθε πρόσωπο που κινδυνεύει να χαθεί στη θάλασσα.
→
